pirandellok “egiteko komedia” izendatu zuen bere lan nagusi hau. antzerki konpainia bateko buruari sei pertsonaia azaltzen zaizkio beren arazoa aurkeztu nahiz: autore batek asmatuak dira, baina ez ditu forma artistiko bezala erabat burutu. izaki biziak eta autonomoak dira dagoeneko, osotasun eta autonomotasun maila desberdinetan; horrexegatik, hain zuzen, sufrikario handia eragiten die beren izaera definitzen dieten bizikizunak antzerki hizkuntzaren eskema orokorren eta konbentzioen arabera adierazi beharrak. eta, hala ere, konpainia-buruak eskaintzen dien antzezpen baldar horixe dute beren salbabide bakarra, beren betetasunera iristeko modu bakarra.
